معنی علی صائغ - جستجوی لغت در جدول جو

علی صائغ

لغت نامه دهخدا

(عَ یِ ءِ)

ابن فرحان موسی دیری. لغوی و مورخ بود. وی در سال 1288 هجری قمری در دیرالزور از شهرهای سوریه متولد شد و دو زبان ترکی و فارسی را آموخت. سپس به قائم مقامی حسکه در الجزیره منصوب شد. و در ساختن شهر قامشلی سهیم بود. او در دوم تموز (ژوئیه) سال 1956 میلادی (1375 هجری قمری) در دیرالزور درگذشت. او راست: 1- تأریخ التاریخ. 2- تطور الحروف الهجائیه. 3- العرب فی الجاهلیه والاسلام. 4- معجم الصائب فی اللغه، در 11 جلد. 5- المنهل، که مجموعه ای است تاریخی و ادبی و اجتماعی، در ده جزو. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 110)

لغت نامه دهخدا

علی سائح

(عَ یِ ءِ)

ابن محمد خراسانی حسنی. مشهور به سائح علوی. کیمیاگر بود و در شهرهای مختلف مسافرت میکرد و در حدود سال 305 هجری قمری درگذشت. او راست: 1- الاصول فی الصنعه. 2- الحجر الطاهر. 3-الحقیر النافع. 4- رسالهالیتیم. 5- الشعر و الدم و البیض. (از معجم المؤلفین از هدیه العارفین بغدادی ج 1 ص 676 و فهرس المخطوطات المصورۀ کونتش ج 3 ص 37)

لغت نامه دهخدا

علی طائی

(عَ یِ)

ابن محمد بن سعد بن محمد بن علی بن عثمان بن اسماعیل بن ابراهیم جبرینی حلبی طائی شافعی. مشهور به ابن خطیب الناصریه و مکنی به ابوالحسن و ملقب به علاءالدین. رجوع به علی حلبی شود

لغت نامه دهخدا

علی صدائی

(صُ)

علی بن الحسین. وی کوفی الاصل است و از پدر خود روایت کند، از او احمد بن فضل بن خزیمه مکنی به ابوعلی و محمد بن عبدالله شافعی مکنی به ابوبکر حدیث دارد وی به سال 286 هجری قمری درگذشت. (الانساب سمعانی ص 350 ورق الف)

لغت نامه دهخدا

علی صانع

(عَ یِ نِ)

ابن عبدالرحمان صانع. مورخ قرن پنجم هجری قمری او راست:فضائل اهل البیت. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 120)

لغت نامه دهخدا

علی صالح

(عَ)

دهی است کوچک از دهستان دیمچه، بخش گتوند، شهرستان شوشتر. واقع در 13هزارگزی جنوب باختری گتوند، و یک هزارگزی شمال خاوری راه دزفول به شوشتر. این ده دارای 50 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

علی صائغ دینوری

(عَ یِ ءِ)

ابن محمد بن سهل صائغ دینوری. مکنی به ابوالحسن. وی از بزرگان مشایخ تصوف در اواخر قرن سوم و نیمۀ اول قرن چهارم بود. مولد و منشاء وی در دینور بود و زمان المقتدر باللّه عباسی را دریافت. او نزد شیخ ابوجعفر صیدلانی تلمذ کرد و خود استاد شیخ ابوالحسین قرافی و ابراهیم برقی و ابوعثمان مغربی بود. وی در اواخر عمر به مصر رفت و در سال 331هجری قمری در آنجا درگذشت. او را کرامات بسیاری است که یکی از آنها در صفهالصفوه منقول است. (از نامۀ دانشوران ج 3 ص 31) (صفهالصفوۀ ابن جوزی ج 4 ص 60)

لغت نامه دهخدا

معنی علی صائغ - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما